Analizujemy strefę serca — jak Anahata wskazuje właściwą drogę

Analizujemy strefę serca — jak Anahata wskazuje właściwą drogę

Znasz to uczucie, kiedy nie potrafisz zrozumieć, co czujesz, dokąd zmierzasz ani czego właściwie chcesz? To pierwsze sygnały, że czakra serca zaczęła się blokować i przechodzić w stan ujemny. W strefie Serca matrycy przeznaczenia można odkryć swoje dziecięce urazy, lęki, przeżycia. I właśnie tam znajdują się odpowiedzi, jak się ich pozbyć.

Analizujemy strefę serca — jak Anahata wskazuje właściwą drogę
Analizujemy strefę serca — jak Anahata wskazuje właściwą drogę

Czym jest strefa serca — w matrycy i w ciele

W matrycy przeznaczenia strefa serca to arkana leżące na liniach Ziemi i Nieba, obok strefy Charakteru. Są powiązane z tym, co przeżyliśmy we wczesnym dzieciństwie. Właśnie tutaj często są „zapisane” nasze najgłębsze lęki: bycie niepotrzebnym, odrzuconym, niezrozumianym. Te arkana pokazują, co przeszkadza nam przyjmować miłość i otwierać się naprawdę.

Analizujemy strefę serca — jak Anahata wskazuje właściwą drogę

W ciele to czakra Anahata — centrum klatki piersiowej. Punkt, w którym czujemy: jest mi dobrze czy źle. Jestem ze sobą czy się zagubiłam.

Kiedy ta strefa jest zamknięta — coraz częściej robimy „jak trzeba”, ale coraz rzadziej czujemy, że to nasze. Tracimy intuicję, schodzimy z kursu, dokonujemy nietrafnych wyborów, bo nie słyszymy siebie.

Odczyt arkanów w strefie Serca

Aby zrozumieć, co konkretnie blokuje Twoje serce, nie trzeba nigdzie chodzić ani długo analizować. Wystarczy wejść do naszego kalkulatora, wpisać datę urodzenia — i od razu zobaczysz swoje arkana w strefie serca. 

Jeśli chcesz zrozumieć, co kryje się za tymi arkanami — jaki lęk, jaki dawny ból — skorzystaj z AI-numerologa DestinyNums. Przeanalizuje on Twoją matrycę i w kilka sekund odpowie na wszystkie pytania.

Dodatkowe praktyki pracy z czakrą serca

Matryca została przeanalizowana. Wiesz już, gdzie jest blokada. Znasz swoje lęki z dzieciństwa. I niby wszystko jasne, ale lekkości wciąż brak, a wyprowadzenie energii na plus przychodzi z trudem.

Samo zrozumienie problemu to za mało. Aby naprawdę wyjść z minusa w matrycy, warto dodać praktyki.

Aromamedytacje

Weź olejek, który lubisz. Może być różany, neroli lub inna kompozycja, która przemawia do Ciebie. Usiądź. Wetrzyj kroplę olejku w dłonie. Zamknij oczy. Przyłóż dłonie do twarzy i po prostu oddychaj. Głęboko. Powoli. Nigdzie się nie spiesz. Po prostu pobądź ze sobą. Skup się nie na problemach, a na poczuciu wewnętrznej spójności.

Analizujemy strefę serca — jak Anahata wskazuje właściwą drogę
Analizujemy strefę serca — jak Anahata wskazuje właściwą drogę

Joga

Do jogi nie trzeba być bardzo rozciągniętym. Wystarczy odrobina ciszy, trochę miejsca i uwagi dla siebie. Oto proste pozycje, które pomagają otworzyć klatkę piersiową i aktywować Anahatę:

  • Pozycja wielbłąda (Ustrasana) — uklęknij, chwyć pięty i delikatnie odchyl się do tyłu, otwierając klatkę piersiową.
  • Pozycja mostu (Setu Bandhasana) — połóż się na plecach, zegnij nogi, stopy na podłodze, unieś biodra i rozciągnij klatkę piersiową.
  • Pozycja kobry (Bhujangasana) — połóż się na brzuchu, unieś klatkę piersiową, otwierając ramiona i kierując serce do przodu.
  • Pozycja dziecka z wyciągniętymi rękami — usiądź na piętach, pochyl się do przodu, wyciągnij ręce, oprzyj klatkę na podłodze i oddychaj.

Wejdź w jedną z pozycji i weź głęboki oddech — poczuj, jak unosi się klatka piersiowa. Zatrzymaj się w tym stanie. Nie spiesz się. Nie oczekuj efektu. Po prostu pobądź ze sobą. Zmieniaj pozycje, możesz wykonać kilka takich serii.

Analizujemy strefę serca — jak Anahata wskazuje właściwą drogę

Praktyka „Przebaczenie i wdzięczność”

Ta praktyka pomaga, gdy w środku siedzi napięcie, uraza, poczucie winy — wszystko naraz. Polecam robić ją w prosty sposób:

Usiądź spokojnie, połóż dłoń na sercu. Weź głęboki oddech. I powiedz na głos: „Wybaczam sobie, że znosiłam, złościłam się, bałam się, nie słuchałam siebie. Już nie będę się obwiniać. Akceptuję wszystko, co było”. A potem — „Dziękuję sobie. Za to, że przetrwałam. Za to, że wciąż szukam siebie. Za to, że się nie poddałam”.

W każdej wypowiadanej sylabie powinien być sens. Aby praktyka była skuteczna, warto podejść do niej z pełną świadomością i uważnością.